Miracula Sancti Nicolai – Cuda św. Mikołaja
Premiera 11.02.2007 Zamek w Olsztynie
Miracula Sancti Nicolai to cykl czterech średniowiecznych dramatów zapisanych w XII wieku na terenie Francji – w opactwie St. Benoit-sur-Loire. Opatrzone muzyką łacińskie teksty dramatów opowiadają o cudach dokonanych przez św. Mikołaja i łaskach za jego wstawiennictwem doznanych.
Święty Mikołaj był biskupem Miry Licejskiej w Azji mniejszej (dziś miejscowość ta – Demre – znajduje się na terenie Turcji). Już za życia zasłynął jak dobroczyńca, patron żeglarzy, macierzyństwa, opiekun sierot i panien, wspomożyciel niesłusznie oskarżonych. Fikcja miesza się tu z rzeczywistością; liczne są opowieści o jego czynach i cudach.
Pierwszy dramat cyklu, Tres filiae, opowiada o biednym ojcu trzech córek, których nie może wydać za mąż, nie mając pieniędzy na posag. Interwencja świętego chroni córki przed hańbą i nierządem.
Następny obraz, to Iconia Sancti Nicolai – historia Żyda, który skrycie czcił św. Mikołaja, jako strażnika swoich dóbr; wyruszając w podróż pozostawił go na straży swojego majątku. Został jednak obrabowany – również i tu święty zainterweniował.
Dramat Tres clerici to historia trzech klerków; wędrownych studentów, którzy nocą w gospodzie zostali zamordowani i obrabowani, a następnie za przyczyną świętego, przywróceni do życia.
W końcu ostatni dramat – Filius Getronis opowiada historię chłopca porwanego przez pogańskiego króla, po roku w sposób cudowny przywróconego rodzicom.
Pierwowzory tych legend docierały do Europy Zachodniej z Bizancjum jeszcze przed rokiem 1087, kiedy to normańscy kupcy z Bari wykradli relikwie świętego i przenieśli je do swojego miasta, co dało początek szerzącemu się gwałtownie kultowi jego osoby.
Święty Mikołaj był bardzo popularny w środowisku szkół katedralnych – był opiekunem i patronem klerków wędrujących w poszukiwaniu wiedzy. Oni to najprawdopodobniej są autorami, jak również wykonawcami i odbiorcami dramatów o św. Mikołaju. Jedną z okazji do wystawiania tego i podobnych dramatów były tzw. Dni Swobód Grudniowych, cztery dni, w czasie których średniowieczni klerkowie brali we władanie szkołę. Mianowali spośród siebie władze – usuwając tymczasowo władze oficjalne pod klucz – samodzielnie odprawiali oficja.
Premiera Cudów Świętego Mikołaja w interpretacji Scholi Teatru Węgajty miała miejsce w okresie karnawałowym, ze względu na świąteczny i mieszany akademicko-ludowy charakter dramatu. Odmienne w stosunku do poprzednich produkcji Scholi Teatru Węgajty było wyprowadzenie dramatu z kościoła. Według źródeł historycznych dramat ten nie był częścią liturgii, jakkolwiek mógł odbywać się w przestrzeniach katedry.
PREMIERA ODBYŁA SIĘ W RAMACH FESTIWALU „ATLANTYDA PÓŁNOCY 2006”
Projekt jest realizowany z pomocą finansową Unii Europejskiej w ramach Programu Sąsiedztwa Litwa, Polska, Obwód Kaliningradzki Federacji Rosyjskiej INTERREG IIIA
Kierownictwo artystyczne: Johann Wolfgang Niklaus
Scenariusz, oprawa muzyczna: Maciej Kazinski
Konsultacja teatralna, gesty: Anna Łopatowska
Analiza muzyczna rekopisu: Robert Pożarski
Scenografia, kostiumy: Małgorzata Dżygadło-Niklaus
Aranżacja pochodów, współpraca koncepcyjna: Jacek Hałas
Prowadzenie kapeli: Paweł Iwaszkiewicz
Kompozycja fanfar: Jarek Kordaczuk
Feretrony: Magdalena Schmidt-Góra
Pracownia krawiecka: Ewa Kaczynska
Pracownia stolarska: Marek Wojtkowski
Pracownia kowalska: Paweł Pękalski
Ms. Fleury (opactwo St. Benoit-sur-Loire), obecnie w bibliotece w Orleans, Francja